Beestjes op je planten in huis. Niemand zit er op te wachten. Toch kan het gebeuren dat je ineens vliegjes rond de pot ziet zweven, de bladeren plakkerig worden of er witte vlekken op de bladeren zitten. De plant heeft last van ongedierte.
Dat betekent niet dat je dadelijk naar de plantenspuit met gif moet grijpen. Veel ongewenste beestjes zijn ook heel goed biologisch te bestrijden. Beter voor de plant, beter voor het leefklimaat in de kamer en beter voor het milieu.
Om je een goed beeld te geven van de mogelijkheden noemen we drie veel voorkomende ongewenste beestjes in of op kamerplanten en geven daarbij de biologische oplossingen.
Rouwvliegjes
Rouwvliegjes zijn kleine, zwarte vliegjes die in de buurt van kamerplanten vliegen. Soms zie je ze ook ergens anders in huis. Ze komen echter van de plant. De vliegjes zelf zijn niet echt schadelijk, hoogstens hinderlijk. Het zijn de larven van de rouwvliegjes die de wortels van de plant kapot vreten. De vliegjes leggen eitjes in de potgrond, de larven die daar uit komen vernielen de wortels, zodat de plant op den duur afsterft.
Je bestrijdt de larven van rouwvliegjes met aaltjes. Aaltjes zijn een type nematoden (rondwormen). Je lost de aaltjes op in een beetje water en giet dit bij de plant. Ruim vier weken lang blijven de aaltjes tegen rouwvliegjes actief en eten ze de larven van deze vervelende vliegjes. Bij veel larven zie je na twee weken resultaat, bij slechts een kleine aantasting al binnen een aantal dagen.
Bladluis
Bladluizen zuigen het sap uit het plant. Er zijn verschillende soorten bladluizen, maar de meest bekende zijn de groene perzikluis en de boterbloemluis. Je zit ze vaak als bewegende stipjes op de balderen en de stelen/stammen van een plant. Ze scheiden het plakkerige honingdauw af waardoor de bladeren van de plant kleverig kunnen aanvoelen.
Bladluizen hebben veel natuurlijke vijanden. Dit wil zeggen dat er veel biologische manieren zijn om bladluis te bestrijden. Met behulp van de larven van lieveheersbeestjes bijvoorbeeld (en volwassen lieveheersbeestjes), de larven van de gaasvlieg en met galmuggen.
Meeldauw
Als je meeldauw op je plant(en) hebt, zie je dit aan de witte of grijze, poederachtige vlekken op de bladeren. Meeldauw is een schimmelziekte en verspreidt zich heel snel, niet alleen over de plant, het ‘springt’ ook eenvoudig over naar andere planten die in de buurt staan. Het is dus belangrijk je planten zo snel mogelijk te behandelen.
Dat doe je met Oenosan, gemicroniseerd calcietgesteente dat je op de bladeren spuit. Via de bladeren trekt het in de sapstromen van de plant. De stromen verspreiden het verder door de plant, waardoor de bladeren sterker worden. Microferm zijn micro-organismen die je op de bladeren puit. Hierdoor ontstaat een biotoop van nuttige bacteriën en schimmels, die de schadelijke schimmels weinig tot geen ruimte geven om zich te ontwikkelen. Het is belangrijk de planten regelmatig (om de drie weken) te behandelen van het begin van de bladvorming tot het einde van het seizoen, om de meeldauw geen kans te geven.